این روزها با توجه به گفته بزرگان دینمان و با توجه به نشانه هایی که در روایات معتبر برای ظهور نقل شده است، بوی وصال به مشام میرسد. هر وقت فکر میکنم که اگه آقا بیان چی میشه؟ دو نوع حس بهم دست میده از یکطرف خوشحال میشم  چونکه کسی که سالهای درازی جهان در انتظار ایشان بوده میخواد بیاد و حکومت الهی و بر اساس عدالت که محور در آن حکومت خدا است میخواد در جها مستقر کند.

اما از یک طرف دلم میگیره و به فکر فرو میرم که اگه آقا بیاد تکلیف من گنهکار که به اندازه ثانیه های عمرم گناه وجودم رو گرفته چیه؟ من که از انتظار بویی نبردم. منی که سختی انتظارو به جانم نخریدم جایگاهم کجاست؟ نکند اعمال زشت ما و این عقاید سست ما باعث بشه که ناخواسته جلوی آقا بایستیم؟ رفقا بیاین کاری بکنیم!!!

آیا ما منتظریم؟؟؟؟

دور شدن از بندگی خدا، آغاز مشکلات انسان است.

اگر در زندگیتان شکاف هایی است، دلیل آن این است که از بندگیتان برای خدا کم گذاشته اید.

 از سخنان آیت الله حق شناس (ره)